این بخش در زمینه آموزش پیش از دبستان و ابتدایی فعال است. همواره تلاش شده است تا به نیازهای بنیادین و اساسی کودک توجه ویژه ای شود و محیط اطراف وی به فضای خانه و خانواده شبیه باشد. همچنین سعی و تلاش این بخش بر این بوده است که در آموزش غیر مستقیم به کودک از هنر و ادبیات بهره ی ویژه ای برده شود. روش آموزشی این بخش رویکرد کل نگر والدورف است که انسان را به عنوان موجودی کامل و دارای ابعاد و جنبه ها و لایه های وجودی مختلف می بیند. این رویکرد هدف از آموزش را، فراهم کردنِ فرصت برای پرورش همه جانبه انسان می داند و می کوشد جنبه ی احساسات، اندیشه و اراده را در وجود کودکان به گونه ای هماهنگ ایجاد کند تا اینگونه نهایت ظرفیت وجودی هر فرد پرورش یابد.
در تشخیص اختلالات یادگیری باید بین میزان پیشرفت و هوش تفاوت چشمگیری وجود داشته باشد و پیشرفت فرد در مقایسه با اکثر کودکان همسن خود به میزان قابل توجهی ضعیف باشد.
نخست برای شناسایی و ارزیابی دقیق کودکان مشکوک به اختلال یادگیری آزمون های تخصصی گرفته می شود، سپس جهت پیشگیری و درمان اختلالات یادگیری، برنامه های آموزشی به صورت انفرادی یا گروه های کوچک آغاز می گردد.
سال های پیش از دبستان را می توان مهم ترین مرحله زندگی کودک به حساب آورد، از آنجایی که پنجاه درصد یادگیری کودک در پنج سال اول زندگی او اتفاق می افتد اهمیت و تاثیر چشمگیری یادگیری در این مرحله مشخص میشود. در بخش پیش دبستان سعی شده است از طریق آموزش غیر مستقیم و با استفاده از هنر دیگر ابزارهای آموزشی کودکان را آماده ساخت تا وارد مرحله ی جدیدی از زندگی خود بشوند.
نخستین گام از آموزش رسمی است که پس از مقطع پیش دبستانی و پیش از آموزش متوسطه می آید.
مهارت های اساسی در خواندن و نوشتن و ریاضیات در مقطع ابتدایی آموزش داده می شود. یکی از معضلات آموزش رسمی عدم جذابیت محیط آموزشی است و این مسئله بر رشد و پیشرفت تحصیلی بچه ها و همچنین توانایی حل مسئله تاثیر می گذارد یکی از فعالیت های که در آموزش ابتدایی باید به آن توجه کرد، محیط آموزشی غنی و محیطی که کودکان در آن توانایی حرکت داشته باشند.
کودکان در بخش ابتدایی موسسه ارزیابی های از آنها انجام می شود که عملکرد تحصیلی آنها را سنجیده شود.
هنر وسیله ای طبیعی است که کودکان به وسیله آن احساساتشان را بیان می کنند. کودکان از طریق گزینش رنگ بافت زمینه و رسانه، اندیشه و احساس خویش را بازتاب می دهند .از این رو بخش هنر یکی از بخش های مهم آموزشی است.
ایجاد محیطی مناسب برای خلق هنر یکی از ابزاری است که ما در آموزش از آن بهره می گیریم. محیطی را فراهم میکنیم که کودکان بتوانند تمام احساسات و عواطف خود را از طریق هنر نشان دهند.
در این دیدگاه متخصصان شناختی معتقدند که باید فرصت کار و تجربه های فراوان را به وجود بیاوریم تا کودکان بتوانند در سایه ی آنها یاد بگیرند. یادگیری زمانی رخ میدهد تا کودک فرصت کافی برای تجربه داشته باشد. این فرصت کافی معنا دار است. به راستی این اجازه را باید به کودک داد تا پیشینه ی فردی خود امکان تجربه یا زمان مورد نیاز خود را داشته باشد. در این دیدگاه و نظریه، معلمان نباید نگران این موضوع باشند که کودک پاسخ محرک مربوطه را نمیدهد، چون اگر روند آموزش مناسب باشد او در زمانی مناسب رفتار مناسب را از خود نشان می دهد.
از این رو برای کودکان در معرض آسیب و کودکان در شرایط دشوار این دیدگاه و این رویکرد مفید است، چون بستری را برای آموزش این کودکان مهیا می کند که کودک از طریق تجربه و عمل آموزشی که مناسب شرایط خودش است پیدا کند.
مهارت های حرکتی اصلی مهم برای رشد خوب کودک است.
رشد حرکتی یا مهارت حرکتی به معنای رشد فیزیکی و تقویت استخوان ها و ماهیچه ها و توانایی کودک در حرکت و لمس محیط اطراف است.
به طور کلی مهارت های حرکتی به دو دسته مهارت های حرکتی ظریف و مهارت های حرکتی درشت تقسیم می شود. یادگیری حرکتی باعث تقویت حافظه ی فیزیکی کودک میشود و در رشد بقیه ی ابعاد آموزشی کودک موثر است. در بخش مهارت های حرکتی مسئول مربوطه ارزیابی های حرکتی خود را از کودکان انجام می دهد تا با توجه به آنها روی نقاط ضعف و قوت کودکان کار کند. از این رو در بخش آموزش به اهمیت آموزش مهارت های حرکتی بیش از پیش توجه شده است.
مددکار اجتماعی، متخصصان و افراد حرفه ای را نسبت به وضعیت و نیاز های کودک در موسسه درگیر می کند و خانواده را در برنامه درمانی و حمایتی همراه می سازد. مددکار اجتماعی تلاش می کند مواردی را که بر مشارکت منابع اجتماعی (فرد، خانواده، جامعه و مراکز دیگر) در موسسه تاثیر گذارند، شناسایی کند و با آنها ارتباط برقرار نماید تا اینگونه از کودکان تحت پوشش، حمایت کند. تلاش مددکاران اجتماعی، حفظ و نگهداشتن کودکان در معرض آسیب در روند رشد فردی و اجتماعی کودک است.
مداخله در بحران شامل شناسایی و ارزیابی وضعیتهای بحرانی، ارائه کمکهای فوری نظیر تامین نیازهای اولیه، ارائه حمایت روانی-اجتماعی، تامین امنیت فیزیکی کودکان، هماهنگی با نهادهای محلی و آموزش برای آمادگی در برابر بحرانهای آینده است. این اقدامات به کاهش آسیبها و حمایت از کودکان در شرایط بحرانی کمک میکنند.
مددکار اجتماعی ابتدا وضعیت کودکان و خانوادههای آنان را بررسی کرده و نیازهای اساسی و مشکلات آنها را شناسایی میکند. این ارزیابی شامل بازدید از محل زندگی، مصاحبه با اعضای خانواده و شناسایی علل مشکلات میشود.
این خدمات شامل ارائه کمکهای مالی، تامین نیازهای بهداشتی و درمانی، و فراهم کردن ملزومات تحصیلی و آموزشی برای کودکان آسیبدیده است. هدف از این خدمات، کاهش فشارهای اقتصادی و اجتماعی بر خانوادهها و حمایت از کودکان در رسیدن به یک زندگی پایدار و سالم است.
یکی از اهداف اصلی مددکاری اجتماعی توانمند سازی کودکان و خانوادههای آنان است. این به معنای تقویت توانایی های فردی و اجتماعی کودکان برای مشارکت فعال در جامعه و ایجاد تغییرات مثبت در زندگیشان است. این بخش شامل برنامههای آموزشی و توسعه مهارتهای شغلی و اجتماعی میشود.
واحد مددکاری اجتماعی جلسات مشاوره فردی و گروهی برگزار میکند تا به کودکان و خانواده های آنان مهارتهای لازم برای مقابله با مشکلات و بهبود وضعیت زندگی را آموزش دهد. این جلسات شامل آموزش مهارتهای زندگی، مهارتهای اجتماعی، ارتباطی و... است.
واحد مددکاری اجتماعی به طور مستمر وضعیت کودکان تحت حمایت خود را پایش و ارزیابی میکند تا از اثربخشی خدمات ارائه شده اطمینان حاصل کند و در صورت نیاز، برنامهها و استراتژی های خود را اصلاح کند. این بخش شامل جمعآوری دادهها، ارزیابی نتایج و تهیه گزارشهای دورهای است.
بخش روانشناسی مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا یکی از بخشهای حیاتی این مؤسسه است که به طور تخصصی به نیازهای روانی و عاطفی کودکان و خانوادههای آنها میپردازد. این بخش با در نظر گرفتن این که کودکان کار، علاوه بر چالشهای اجتماعی و اقتصادی، با فشارهای روانی و عاطفی نیز روبهرو هستند که میتواند تاثیرات عمیقی بر رشد و تحول شخصیت آنها داشته باشد. به همین دلیل، خدمات ارائه شده در این بخش به طور جامع و هدفمند طراحی شده است تا به این نیازها پاسخ دهد.
در کل، بخش روانشناسی مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا نقش بسیار مهمی در حمایت از سلامت روانی و عاطفی کودکان کار ایفا میکند. این بخش با ارائه خدمات متنوع و تخصصی تلاش میکند تا به این کودکان کمک کند تا با چالشهای زندگی خود بهتر مقابله کنند و آیندهای روشنتر برای خود بسازند. از این رو، تلاشهای این بخش نه تنها به بهبود شرایط روانی و عاطفی کودکان کار کمک میکند، بلکه به تقویت جامعه نیز منجر میشود.
بخش روانشناسی به کودکان کار کمک میکند تا احساس تعلق بیشتری به جامعه داشته باشند. بسیاری از این کودکان به دلیل شرایط زندگی خود، از جامعه فاصله گرفته و احساس انزوا میکنند. روانشناسان با برگزاری جلسات گروهی و فعالیتهای اجتماعی، به کودکان کمک میکنند تا روابط اجتماعی مثبت برقرار کنند و از حمایت عاطفی همسالان و بزرگسالان بهرهمند شوند. این حمایتها به کودکان کمک میکند تا احساس کنند که تنها نیستند و دیگرانی نیز وجود دارند که به آنها اهمیت میدهند.
بخش روانشناسی مؤسسه، خدمات مشاورهای را به صورت فردی و گروهی ارائه میدهد. این مشاورهها به کودکان و خانوادههایشان کمک میکند تا با مسائل روانی مختلف از جمله اضطراب، افسردگی، تجربههای تروماتیک (ضربههای روانی)، و دیگر مشکلات روانی که ممکن است ناشی از شرایط زندگی دشوار آنها باشد، مقابله کنند. جلسات مشاوره فردی به کودکان این فرصت را میدهد تا در محیطی امن و بدون قضاوت، احساسات و مشکلات خود را بیان کنند. در جلسات گروهی نیز، کودکان میتوانند با همسالان خود تعامل داشته باشند و از تجربیات مشابه یکدیگر بیاموزند، که این امر به کاهش احساس تنهایی و انزوا کمک میکند.
یکی از اهداف بخش روانشناسی، ارتقای مهارتهای زندگی کودکان و خانوادههای آنها است. این آموزشها شامل مهارتهایی مانند مدیریت استرس، حل مسئله، تصمیمگیری، ارتباطات موثر، و کنترل خشم است. این مهارتها به کودکان کمک میکند تا با چالشهای روزمره خود بهتر کنار بیایند و تواناییهایشان را برای مواجهه با مشکلات مختلف در زندگی تقویت کنند. آموزش مهارتهای زندگی همچنین به خانوادهها کمک میکند تا روابط خانوادگی بهتری داشته باشند و محیط خانه را برای رشد سالم فرزندانشان مناسبتر کنند.
این برنامهها به منظور افزایش آگاهی کودکان و خانوادههای آنها درباره مسائل روانی و راههای پیشگیری از مشکلات روانی برگزار میشود. در این برنامهها، کودکان و خانوادههایشان با موضوعاتی مانند اهمیت بهداشت روان، روشهای مقابله با استرس، اهمیت روابط سالم و نحوه مدیریت احساسات منفی آشنا میشوند. این برنامهها با هدف پیشگیری از بروز مشکلات روانی در کودکان و ایجاد محیطی سالمتر برای رشد و توسعه آنها اجرا میشود.
بخش روانشناسی با همکاری سایر بخشهای مؤسسه، از کودکان کار حمایت میکند تا در تحصیل خود موفق باشند. بسیاری از کودکان کار به دلیل مشکلات اقتصادی و اجتماعی، از تحصیل بازمیمانند یا دچار افت تحصیلی میشوند. روانشناسان مؤسسه با ارائه مشاورههای تحصیلی، به این کودکان کمک میکنند تا انگیزه و اعتماد به نفس لازم برای ادامه تحصیل را به دست آورند. همچنین، در صورت نیاز، برنامههای آموزشی خاصی برای کودکان ارائه میشود که شامل تقویت مهارتهای تحصیلی، افزایش تمرکز و ارتقای عملکرد تحصیلی است.
برای کودکانی که دچار مشکلات روانشناختی شدیدتری هستند، مانند اختلالات اضطرابی، افسردگی شدید، یا اختلالات رفتاری، بخش روانشناسی درمانهای تخصصیتری ارائه میدهد. این درمانها ممکن است شامل درمانهای شناختی-رفتاری، بازیدرمانی، هنر درمانی، یا مشاورههای خانوادگی باشد. هدف از این درمانها کمک به کودکان در مدیریت بهتر احساسات و رفتارهای خود و بهبود کیفیت زندگی آنهاست.
بخش روانشناسی مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا با سایر نهادهای حمایتی و متخصصان روانشناسی و پزشکی همکاری میکند تا خدماتی جامع و یکپارچه به کودکان کار ارائه دهد. این همکاریها شامل ارجاع کودکان به متخصصان، برگزاری کارگاههای آموزشی مشترک، و اشتراکگذاری منابع و اطلاعات است.
موسسه یاریگران کودکان کار پویا