کودکان کار و پیمان نامه جهانی حقوق کودک
جایی که کودکان در آن پیمان‌نامه حقوق کودک را زندگی می‌کنند…
هلیا فرامه، عضو هیأت مدیره مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا
من هلیا فرامه هستم، 38 ساله و کارشناس روان‌شناسی و از اعضای هیئت مدیره مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا. 15 سال است دغدغه و تجربه کار داوطلبانه برای کودکان آسیب جامعه را دارم و حدود 4 سال است که در این موسسه مشغول به فعالیت هستم و بعد از این همه سال کار در فضاهای کودکان آسیب، مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا را مدینه فاضله سازمان های مردم نهاد می‌دانم، زیرا:
مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا مملو از انسان‌هایی است که حامی و مدافع حقوق از دست رفته کودکان آسیب هستند و آنها لازمه خدمت به این کودکان را فقط انسان‌دوستی و مهر و همدلی نمی‌دانند، بلکه آنها شناخت و دانش و مهارت و تخصص را هم جزء مهم‌ترین ابزار کار با این کودکان می‌دانند.
مؤسسه یاریگران کودکان کار پویا محیطی امن و مجهز به زیبایی و دوستی و مهربانی و رنگ و نور و برابری برای کودکان تحت پوشش خود و دنیایی مبرا از هیاهو و آزارهای زندگی‌شان است. مکانی برای یادگیری و تفریح و شادی و توانمندی است و کودکان باغچه‌ای دارند که در آن گل و درخت می‌کارند و به بهترین نحو از آنها مراقبت می‌کنند.
کلاس‌های این مؤسسه هر کدام دارای کتابخانه‌ای با کتاب‌های فوق‌العاده کودکانه است که با درایت و دقت انتخاب شده‌اند و کتابخوانی از علاقه‌مندی‌های این کودکان است و آنها اجازه بیان آزادانه رؤیاها و خیال‌پردازی‌ها و احساساتشان را دارند و به آنها فرصت ابراز عقاید و افکار تازه‌شان داده می‌شود و استعدادهایشان به بهترین شکل پرورش می‌یابد.
معلمان این کودکان دارای خصوصیات دگردوستی و معتقد به برابری هستند و مدام خودشان را نسبت به اینکه چقدر باید حساس و لطیف و با مهربانی و درک متقابل بالا و محکم و استوار با این کودکان برخورد کنند، پربار و پویا می‌کنند که به آنها بفهمانند، در زندگی پرفراز و نشیب و سختی که شما در حال تجربه و سیر کردنش هستید ما به شما بهترین داده‌ها را همراه با امنیت و عشق می‌دهیم. آنها فقط به این کودکان درس و مشق کتاب‌های درسی را یاد نمی‌دهند، به آنها مواجه با خطرهای لحظه‌ای زندگی‌شان و محافظت از خود را از داخل خانه‌های پراز رنج‌شان گرفته تا کوچه و پس کوچه‌ها و خیابان‌ها را یاد می‌دهند. آنها صلح با زندگی و انسان‌ها را به کودکان یاد می‌دهند.
مددکاران کوششگر تمام تلاششان برای حفظ بقاء و سلامت این کودکان می‌کنند. آنها در حمایت از این کودکان فقر و آزاردیده و فاقد شناسنامه خستگی ناپذیرند.
هیچ جایی و هیچ بخشی و هیچ کسی در این فضا نمی‌یابیم که بین باور به رعایت و حفظ حقوق کودکان و عملش فاصله‌ای باشد. بند بند ماده‌ها و تبصره‌های پیمانی که سال‌های قبل چندین انسان در یک مجمع دور یکدیگر جمع شدند و آن را تصویب کردند تا به تمام بزرگسالان دنیا بفهمانند که باید به حقوق کودکان احترام گذاشته شود، در این مکان و محیط امن به چشم و در عمل دیده می‌شود.
